Voormalig Manchester United Chelsea Arsenal Marseille Monaco Real Madrid en Barcelona-legendes maken deel uit van de Franse selectie voor de International Legends World Cup.
  
  Zidane tilt de WK-trofee voor Frankrijk 1998 in de wacht  
Voetbal is de meest populaire sport in Frankrijk en de Europese natie en is zeer succesvol geweest met het winnen van de Wereldbeker Europese Kampioenschappen Confederations Cup en Olympisch goud. Hun clubploegen zijn minder succesvol geweest op het internationale toneel. Marseille is de enige Franse club die in 1993 de Europa Cup heeft gewonnen, wat betekent dat Franse clubs evenveel Europese titels hebben als clubs uit Schotland en Roemenië.
Het Franse nationale team is opmerkelijk inconsistent. Ze eindigden als derde op het WK van 1986 en slaagden er in 1990 en 1994 niet eens in om zich te kwalificeren voordat ze in 1998 tot kampioen werden gekroond door Brazilië met 3-0 te verslaan in de finale. Of course they finished bottom of their group in 2002 losing to both Senegal and Denmark. Ondanks hun inconsistentie hebben ze een aantal spelers van wereldklasse gehad.
West Ham Ground Upton Park
Hieronder vindt u de definitieve selectie van 15 man van Frankrijk plus hun 8 reserves waaruit Jij kies welke 3 zich bij de eerste 15 voegen om een definitieve selectie van 18 man te creëren.
  
  De Franse legendes Zinedine Zidane en Thierry Henry zullen beide aanwezig zijn op de International Legends World Cup  
Julien Darui
Waarschijnlijk de nummer één van Frankrijk op de International Legends World Cup, Julien Darui werd in 1999 door L'Equipe uitgeroepen tot Franse doelman van de eeuw. Geboren in Luxemburg Darui speelde het grootste deel van zijn clubvoetbal voor de inmiddels ter ziele gegane Club Olympique de Roubaix Tourcoing en won tussen 1939 en 1951 25 interlands voor Les Bleus.
Fabien Barthez
Hij was misschien een beetje mentaal, maar Fabien Barthez was een goede doelman. Hij won 87 interlands voor Frankrijk tijdens zijn tijd bij Marseille, Monaco en Manchester United. Hij was de nummer één van Frankrijk vanwege zowel hun successen op het WK van 1998 als het EK van 2000. Barthez werd uitgeroepen tot 's werelds beste doelman van 2000, vóór de Duitse grootheid Oliver Kahn.
Lilian Thuram
Wereldklasse als rechtsback of centrale verdediger Lilian Thuram is de opvallende verdediger in deze Franse ploeg. De 45-jarige, geboren in Guadeloupe, is de Fransman met de meeste limieten aller tijden en scoorde twee doelpunten uit zijn 142 interlands. Een dominante verdediger die snel, krachtig en slim was, bleek Thuram voor onder meer Juventus en Barcelona. Hij speelde in twee WK-finales voor Frankrijk en won er één in 1998.
Marcel Desailly
  
  Roberto Di Matteo viert het winnen van de FA Cup met Chelsea-teamgenoot Marcel Desailly  
Niet voor niets werd Marcel Desailly een ongelooflijk consistente en formidabele verdediger genoemd, die soms ook als verdedigende middenvelder speelde. Zoals zoveel grote Franse internationals werd Desailly niet in Frankrijk geboren, maar verhuisde op vierjarige leeftijd naar het land. Hij won vervolgens 116 interlands voor zijn geadopteerde thuisland, waaronder vier internationale overwinningen, en speelde op clubniveau voor onder meer Marseille AC Milan en Chelsea.
Laurent Blanc
Een andere verdediger met de indrukwekkende bijnaam Laurent Blanc kreeg van Marseille-fans de bijnaam ‘Le President’. De voormalige man van Barcelona Inter Milan en Manchester United won 97 interlands voor zijn land voordat hij hen twee jaar lang leidde. Recentelijk was de manager van PSG Blanc een sleutelfiguur in beide grootste internationale prestaties van Frankrijk.
Bixente Lizarazu
ait nouri naar Liverpool
Ooit beschreven als een ‘zwerver’ door Patrice Evra, is het Lizarazu – en niet Evra – die de aanvankelijke Franse selectie van vijftien man vormt. Een solide linksback met een goede spelkennis. Lizarazu won 97 interlands voor Frankrijk terwijl hij het grootste deel van zijn clubvoetbal speelde voor Bordeaux en Bayern München. Nu was een enthousiaste surfer Lizarazu een productieve winnaar op club- en internationaal niveau.
Manuel Amoros
  
  Manuel Amoros in actie voor Frankrijk  
Manuel Amoros, een geweldige utility-speler voor Frankrijk op de International Legends World Cup, kan rechts van de linksback spelen en zou een meer dan capabele plaatsvervanger zijn voor Thuram of Lizarazu. De kleine vleugelverdediger, die 82 keer door het nationale team werd bekroond, was de Franse Speler van het Jaar in 1986 en is een legende in zowel Monaco als Marseille.
Patrick Vieira
Als we naar het middenveld gaan, heeft Frankrijk een lijst met uitzonderlijke, diepliggende of versterkende middenvelders die met elk land op aarde kunnen wedijveren. De enige die erin slaagt de eerste vijftien te halen is Arsenal-legende Patrick Vieira. Fysiek fantastisch Vieira was een echte leider en kon elk team vooruit helpen. Hij won 107 interlands voor Frankrijk, won drie internationale onderscheidingen en was aanvoerder van Arsenal tijdens hun 'Invincible'-seizoen.
Jean Tigana
Van Claude Makelele tot Didier Deschamps en zelfs nu nog N’Golo Kante Frankrijk heeft enkele genieën in deze positie gehad, maar niemand fijner dan Jean Tigana. Een echt stijlvolle centrale middenvelder Tigana had het allemaal; uithoudingsvermogen techniek visie. Hij won 52 interlands voor het nationale team, won de Europese kampioenschappen en haalde twee halve finales van het WK. Tigana werd tweede na landgenoot Michel Platini in de Ballon d'Or van 1984.
Michaël Platini
  
  Michel Platini in actie voor Frankrijk versus Portugal  
Over Platini gesproken, hij drukt zijn autoriteit uit op deze ploeg. Hij is misschien wel de grootste Franse voetballer aller tijden en heeft zijn reputatie sinds zijn pensionering enigszins bezoedeld, maar dat doet niets af aan zijn vaardigheid met een bal aan zijn voeten. Platini, een geweldige technicus die kansen creëerde en meedogenloos voor het doel stond, won 72 interlands voor Frankrijk, scoorde 41 doelpunten en speelde de hoofdrol in drie internationale toernooien. Een van de slechts vijf drievoudig Ballon d'Or-winnaars Platini speelde voor Nancy Saint-Etienne en Juventus.
Zinédine Zidane
Als er één man is die Platini kan uitdagen voor de titel van Frankrijks grootste aller tijden, dan is het Zinédine Zidane. Zo gracieus op een voetbalveld was Zidane geen showboater, maar zweefde hij langs tegenstanders. Niet altijd de meest consistente, maar als hij een wedstrijd bij zijn nekvel pakte, domineerde hij die. Bovendien had Zidane de neiging om precies dat te doen in de grootste wedstrijden. Hij won 108 interlands voor zijn land en speelde voor onder meer Juventus en Real Madrid.
Raymond Kopa
Raymond Kopa bracht drie seizoenen door bij Real Madrid en won in elk seizoen de Europa Cup. Dat is een buitengewoon record voor een buitengewone speler. Most commonly an attacking midfielder but sometimes deployed wide right Kopa was quick and tricky. Hij won 45 interlands voor Frankrijk en won de Ballon d'Or in 1958, waarmee hij vier keer in de top drie van de stemmingen stond.
Thierry Hendrik
  
  Frankrijk en Arsenal-helden Robert Pires en Thierry Henry  
Na een extreem getalenteerd middenveld gaan we naar de aanvallers onder leiding van Frankrijks topscorer aller tijden: Thierry Henry. Misschien wel de grootste speler in de geschiedenis van de Premier League, Henry had een zinderend tempo, een uitstekende techniek en een kalmte voor het doel, waardoor hij 226 doelpunten scoorde in 369 wedstrijden voor Arsenal. Hij ging spelen voor Barcelona en New York Red Bulls en stopte in 2010 met het internationale voetbal met een record van 51 doelpunten uit 123 interlands.
Gewoon Fontaine
Henry's staat van dienst mag dan indrukwekkend zijn, hij heeft het nooit zo goed gedaan op een WK als Just Fontaine. In feite heeft geen enkele speler het ooit zo goed gedaan als Just Fontaine op een WK als het gaat om het scoren van doelpunten. De Fransman scoorde dertien doelpunten op het WK van 1958. Ter perspectief: James Rodriguez won de Gouden Schoen van het WK 2014 met zes doelpunten en Thomas Muller de Gouden Schoen van 2010 met vijf doelpunten. In totaal scoorde Fontaine 30 doelpunten in 21 interlands voor Frankrijk en was hij ook productief op clubniveau bij Nice en Reims.
Judas Harris
Jean-Pierre Papin
De vierde en laatste Ballon d’Or-winnaar in deze selectie, Jean-Pierre Papin, moet het halen. Het meest bekend om zijn zesjarige periode bij Marseille Papin kwam ook uit voor onder meer AC Milan en Bayern München. Op internationaal niveau scoorde hij 30 doelpunten uit 54 interlands voor Frankrijk. In de loop van zijn carrière scoorde hij in totaal 303 doelpunten in 542 wedstrijden.
Reserveringen
  
  Manchester United-grootste Eric Cantona behoort tot de reserven voor Frankrijk  
Dat is het voor de definitieve vijftien van Frankrijk, nu is het zover Jij om te kiezen welke drie reservespelers de eer krijgen en zich bij Platini en Zidane voegen in de finale van Frankrijk. De acht reservespelers waaruit je kunt kiezen zijn als volgt:
1. Hugo Lloris – Voormalig doelman van Lyon en huidige Tottenham – 87 interlands*
2. Marius Tresor – Voormalig centrale verdediger van Marseille en Bordeaux – 65 caps
3. Patrick Battison – Voormalig vleugelverdediger van Metz en Bordeaux – 56 caps
4. Claude Makelele – Voormalig middenvelder van Real Madrid, Chelsea en PSG – 71 interlands
5. Alain Giresse – Voormalig middenvelder van Bordeaux en Marseille – 47 interlands
6. Didier Deschamps – Voormalig middenvelder van Marseille en Juventus – 103 interlands
7. Robert Pires – Voormalig vleugelspeler van Arsenal en Villarreal – 79 interlands
8. Eric Cantona – Voormalig aanvaller van Auxerre en Manchester United – 45 interlands
- Moeten Wolves overwegen om Celtic-aanvaller Leigh Griffiths opnieuw te contracteren?
 - Nigel Clough's eerste vijf aanwinsten voor Derby County: waar zijn ze nu?
 - Fans van Hull City reageren op de naar verluidt aanstaande terugkeer van de Rangers van Allan McGregor
 - West Ham United-fan Danny Dyer deelt zijn oordeel over Arsenal-speler Declan Rice
 - Ex-Aston Villa-aanvaller Graham Burke floreert in Ierland; zou hij naar Engeland kunnen terugkeren?
 - Expert legt uit waarom Arsenal nooit PSG-superster Neymar zou moeten contracteren