7 beste managers in het wereldvoetbal

Als onderdeel van onze World XI-serie, waarin we nu naar de beste voetballers op elke positie hebben gekeken in de aanloop naar onze World XI-video van volgende week, richten we onze aandacht op de potentiële managers van die ploeg.

Dit waren zonder twijfel de moeilijkste zeven van de hele serie om samen te stellen, simpelweg vanwege de moeilijkheden bij het bedenken van definitieve criteria. Hoe vergelijk je iemand als Jose Mourinho, die een van de meest succesvolle managers aller tijden is, maar zijn aandelen de afgelopen jaren een beetje heeft zien dalen, met iemand als Mauricio Pochettino, die absoluut niets heeft gewonnen, maar behoorlijk opmerkelijk werk heeft geleverd bij Tottenham en bij zijn vorige clubs.

Het is een ondankbare taak, dus de criteria waarop ik ben beland, zijn geen exacte wetenschap. Als je tegen mij zou zeggen dat dit je team is, kun je op dit moment elke manager ter wereld hebben, dit zou mijn top zeven zijn en in deze volgorde. Het heeft dus geen zin om mij te vertellen dat die en die klaar is of dat die en die nooit iets heeft gewonnen in de reacties, dat zijn niet de criteria. Het is puur mijn mening dat je het vrijwel zeker niet eens zult zijn en dat is maar goed ook. Hoe vervelend zou het zijn als jullie het allemaal met mij eens waren!

Dit zijn onze 7 beste managers in het wereldvoetbal:

7. Carlo Ancelotti

De ervaren Napoli-baas Carlo Ancelotti zorgt ervoor dat we sterk van start gaan op de zevende plaats. Als een van de slechts drie managers die drie keer de Champions League hebben gewonnen, heeft Ancelotti de trofee twee keer in de wacht gesleept bij AC Milan en één keer bij Real Madrid. Hij heeft landstitels gewonnen in Frankrijk, Engeland en Italië en heeft een algemeen overwinningspercentage in zijn carrière van iets minder dan 59.

Ancelotti's grootste succes als speler en als manager kwam bij AC Milan, waar hij in totaal vijftien trofeeën won. Toen hij voor het eerst begon in het topmanagement bij Parma had Ancelotti een reputatie als ijzersterke verdedigende en enigszins vreugdeloze coach, maar hij werd al snel een stuk tactisch veelzijdiger bij Juventus en staat nu bekend als een zeer persoonlijke manager.

Snel vooruit naar het heden Ancelotti komt net aan het einde van zijn eerste seizoen in Napels, waar hij Napoli naar een tweede plaats heeft geleid, kilometers vóór de derde plaats Inter Milan en kilometers achter Juventus op de eerste plaats.

6. Massimiliano Allegri

Manager van Juventus Massimiliano Allegri kijkt toe tijdens de Serie A-wedstrijd tussen Juventus en Atalanta BC in het Allianz Stadion op 19 mei 2019 in Turijn, Italië.

De man die in Italië heeft verhinderd dat Carlo Ancelotti's Napoli-ploeg ook maar in de buurt van de Serie A-titel kwam, is Massimiliano Allegri. Eerlijk gezegd is het wat moeilijk om Allegri te beoordelen, aangezien Juve al zo lang zo dominant is in het Italiaanse voetbal en het terecht is dat ze bovenaan de divisie staan ​​met de kwaliteit van hun selectie.

Toen Antonio Conte in 2014 echter vertrok en Allegri arriveerde, waren er velen die twijfelden of Allegri het bolwerk dat Conte had tijdens de thuiswedstrijd kon behouden. Niet alleen bleef Allegri domineren in de Serie A, hij vestigde Juve ook als een kracht in Europa en bereikte opnieuw twee Champions League-finales in zijn eerste drie seizoenen, terwijl Conte het team nooit verder dan de kwartfinales had gekregen.

Allegri lijkt een echt kalmerende figuur aan de zijlijn en iemand waar spelers van nature voor lijken te gaan. Het resultaat is elf trofeeën in vijf jaar tijd bij Juve, naast de Scudetto die hij won bij AC Milan. Hij is duidelijk een manager van topklasse en wij denken dat de zesde plaats eerlijk is.

5. José Mourinho

De meest succesvolle actieve manager in het wereldvoetbal Jose Mourinho heeft maar liefst 25 trofeeën gewonnen sinds hij 17 jaar geleden aan de macht kwam als manager van Porto. Dat record omvat twee Champions League-titels, beide behaald als underdogs in Porto en Inter Milan, evenals acht landstitels in vier verschillende landen. Als hij morgen op 56-jarige leeftijd met pensioen zou gaan, zou Mourinho de geschiedenis ingaan als een van de grootste managers aller tijden.

Het is evenzeer een teken van zijn genialiteit dat hij deze zeven nog steeds haalt, als een teken van hoe moeilijk zijn laatste jaren zijn geweest dat hij toen pas vijfde is. Sinds het winnen van de Premier League-titel in 2014/2015 met Chelsea leek het nooit helemaal goed te gaan met Jose. Zijn branie en humor tegenover de pers waren veranderd in een minder gemoedelijke, meer confronterende en nogal zeurderige benadering.

Het is moeilijk om de tijd van Mourinho bij Manchester United te beoordelen. Hij won drie trofeeën in tweeënhalf jaar, maar daagde nooit uit voor de Premier League of de Champions League. United heeft deze dingen echter niet meer gedaan sinds het vertrek van Fergie, en het ziet er niet naar uit dat ze dat binnenkort gaan doen. De volgende stap van Mourinho zal heel interessant zijn en hoogstwaarschijnlijk carrièrebepalend, maar hij is een manager van wereldklasse, of is dat in ieder geval geweest, en verdient de vijfde plaats op de laagste plaats.

4. Diego Simeone

wilfried zaha verenigd

Diego Pablo Simeone, hoofdcoach van Atletico de Madrid, kijkt toe voorafgaand aan de La Liga-wedstrijd tussen Levante UD en Club Atletico de Madrid in Ciutat de Valencia op 18 mei 2019 in Valencia...

Net als Jose Mourinho is Diego Simeone een pragmatische baas die graag elf man achter de bal zet en elke vuile truc uithaalt als dat betekent dat hij een trofee moet winnen. Simeone heeft zeven trofeeën gewonnen in zeven volledige seizoenen als manager van Atletico Madrid, wat minder is dan veel van de managers in deze zeven seizoenen, maar nog steeds enorm indrukwekkend gezien de teams waarmee Atletico concurreert op het nationale en Europese toneel.

Atletico stond midden op de ranglijst toen Simeone in december 2011 de leiding overnam en sinds het seizoen 1991-1992 waren ze niet meer in de top drie van La Liga geëindigd. In de zeven volledige seizoenen dat Simeone aan de leiding stond, is de club nooit buiten de top drie geëindigd, tweemaal tweede geworden en in 2013/2014 een onwaarschijnlijke La Liga-titel gewonnen.

Bovendien zou het bijna nog indrukwekkender kunnen zijn als Simeone Atletico naar twee Champions League-finales heeft geleid, maar de club beide keren op de laatste hindernis is gevallen. Simeone creëert teams met een discipline die moeilijk te doorbreken is en die bereid zijn te sterven voor de zaak. Hij is ook zeer tactisch scherpzinnig en voor ons geld zou hij mijn vierde keuze zijn als manager voor een elfde wereldspeler.

3. Mauricio Pochettino

We spraken in de inleiding over wat ik nu het Pochettino/Mourinho-dilemma noem. Mauricio Pochettino heeft nog nooit een trofee gewonnen als manager, hoewel zijn eerste behoorlijk opmerkelijk zou kunnen zijn als Tottenham Liverpool zou verslaan in de Champions League-finale, en toch staat hij hier op de derde plaats in een lijst van de beste managers ter wereld.

Er zullen mensen zijn die dat belachelijk vinden en een deel van mij denkt dat ze een punt hebben, maar volgens de criteria voor deze zeven zou ik hem daar plaatsen. Pochettino heeft absoluut fantastisch werk verricht bij Tottenham Hotspur. Hij erfde een stel buitenbeentjes met enkele echte edelstenen en geen tekort aan dode gewichten. Hij was meedogenloos in het wegwerken van degenen die niet in zijn plannen pasten, geïnspireerd door de ontwikkeling van de jonge spelers van de club en slim op de transfermarkt.

De Spurs hebben een klein deel van het geldbedrag uitgegeven van de teams waarmee ze concurreren en toch heeft Pochettino hen dit seizoen als een kracht gevestigd, niet alleen in het Engelse voetbal, maar ook in Europa. Tottenham was in de 24 jaar voorafgaand aan de komst van Poch slechts twee keer in de top 4 geëindigd en ze zijn nu in elk van de afgelopen vier seizoenen in de top 4 geëindigd. Na in twee transferperiodes absoluut niets te hebben uitgegeven, verzekerde Pochettino dit seizoen opnieuw een top 4-finish en heeft hij zijn Tottenham-team naar de finale van de Champions League geleid.

2. Jürgen Klopp

Manager van Liverpool Jurgen Klopp ziet er neerslachtig uit na de Premier League-wedstrijd tussen Liverpool FC en Wolverhampton Wanderers op Anfield op 12 mei 2019 in Liverpool, Verenigd Koninkrijk.

Over managers zonder trofeeën gesproken met een Champions League-finale om naar uit te kijken, net zoals Mauricio Pochettino. Jurgen Klopp heeft in bijna vier seizoenen niets gewonnen bij Liverpool. Voor één van hen verandert dat uiteraard op 1 juni, maar voorlopig is het een duidelijke smet op twee overigens voortreffelijke schriften.

Klopp kwam in oktober 2015 bij Liverpool en de club eindigde als 8e in zijn eerste, zij het nog niet volledige seizoen, achter spelers als Southampton en West Ham. Er moest een grote klus worden geklaard en Klopp ging de uitdaging met open armen aan. Coutinho vertrok, maar dat geld werd wijselijk opnieuw geïnvesteerd in spelers als Van Dijk en Alisson. Liverpool heeft al een paar seizoenen een briljante driekoppige ploeg, maar dat ging dit seizoen gepaard met de beste verdediging in de Premier League.

Het resultaat was slechts één nederlaag het hele seizoen en maar liefst 97 punten. Dat zou genoeg zijn om naar de titel te walsen en de zaken in de meeste seizoenen rond maart af te ronden, maar niet in 2018/19 met een meedogenloos Man City dat de Reds naar de titel loodst. Voordat hij bij Anfield kwam, had Klopp briljant werk geleverd bij Mainz en Dortmund en hij is hier de nipte nummer twee.

0. Eervolle vermeldingen

Het is erg moeilijk om iedereen hier te erkennen, maar ik moet erop wijzen dat we ons uiteraard alleen richten op managers op eliteniveau. Alleen al in Engeland hebben mensen als Rafa Benitez, Eddie Howe, Chris Wilder en Sean Dyche opmerkelijk werk verricht met beperkte middelen, maar het wordt een heel andere zeven als je rekening probeert te houden met degenen die niet aan de top van het spel staan.

Wat betreft degenen die voor deze zeven in aanmerking kwamen, moeten we eerst een paar Fransen noemen, namelijk Didier Deschamps en Zinédine Zidane. The international game is markedly different to club management with very little time to work with your players and implement your ideas on the training ground. Dat maakt de twee moeilijk te vergelijken, maar Deschamps heeft uitstekend werk geleverd in Marseille voordat hij aan de macht kwam als baas van Frankrijk. Sindsdien heeft hij zijn land pas voor de tweede keer in 2018 naar de finale van het EK 2016 en WK-glorie geleid.

Zijn voormalige internationale teamgenoot Zinedine Zidane is net zo moeilijk in te schatten, aangezien hij in drie jaar tijd drie Champions League-titels heeft gewonnen bij Real Madrid. Dat is een ongelooflijke prestatie, zelfs met een geweldig begaafde ploeg, maar het is nog maar een beginperiode in de managementcarrière van Zizou. Je had gewoon het gevoel dat hij misschien op het juiste moment was vertrokken bij Real, maar als hij zich kan herstellen van dit seizoen en volgend seizoen La Liga of de Champions League kan winnen, zou dat hem echt tot een topcoach maken.

Joachim Löw keert terug naar het internationale voetbal en verdient wat liefde voor het uitstekende werk dat hij de afgelopen jaren heeft verricht bij het Duitse nationale team, ook al kregen ze in 2018 een nogal opmerkelijke tegenslag. Voormalig Juventus Italië- en Chelsea-baas Antonio Conte heeft zeer indrukwekkend werk geleverd in alle drie deze rollen en hij kwam dicht bij een hoofdrol.

Elders zouden we de huidige en voormalige bazen van Barcelona Ernesto Valverde en Luis Enrique Chelsea-baas Maurizio Sarri kunnen noemen, die een zeer chaotische start van zijn leven heeft gehad bij Bridge Inter Milan-baas Luciano Spalletti en voormalig Dortmund en nu PSG-manager Thomas Tuchel.

Er zijn ook een aantal nog steeds actieve of recentelijk actieve managers die eerder geweldige dingen hebben bereikt in het spel, zoals Fabio Capello Marcello Lippi Guus Hiddink Arsene Wenger en zelfs Sven-Gorran Erikssen die een uitstekende managementcarrière hebben gehad, maar we zouden onze zeven op dit moment niet willen overnemen.

Juist, dat is het voor onze eervolle vermeldingen, hier is jouw eerste plek...

1. Pep Guardiola

Josep Guardiola, manager van Manchester City, stopt voor een foto met de trofee na de overwinning in de FA Cup-finale tussen Manchester City en Watford in het Wembley Stadium op mei...

Wat mij betreft is de beste manager in het wereldvoetbal op dit moment Pep Guardiola. Een groep vrienden van mij had onlangs ruzie over wie het beter had gedaan Klopp bij Liverpool of Guardiola bij Man City en ik denk dat het een ongelooflijk moeilijke vraag is. Klopp had een veel grotere wederopbouwklus om minder middelen te gebruiken om zijn ploeg te versterken en heeft twee Champions League-finales bereikt. Hij heeft echter niets gewonnen.

zoon heung-min tottenham exit-reactie

Guardiola erfde een veel sterkere ploeg en kreeg de vrijheid om £50 miljoen uit te geven aan twee vleugelverdedigers, maar hij heeft in twee seizoenen 198 punten gewonnen. Hij heeft vijf trofeeën gewonnen die binnenkort zes kunnen worden en speelt allemaal een prachtig soort voetbal waarvan velen zeiden dat het niet mogelijk was in de Premier League.

Bij Barcelona heeft Bayern München en Man City Guardiola bijna altijd de sterkste ploeg in zijn respectievelijke competities gehad. Zijn succes en de manier waarop hij dat succes heeft bereikt, zijn echter opmerkelijk. Degenen die hem een ​​chequeboekmanager noemen, zien het ongelooflijke werk dat hij op het oefenterrein doet over het hoofd. De manier waarop hij spelers verbetert en ontwikkelt is bijzonder. Kijk alleen al bij Man City eens naar Raheem Stering, John Stones, Bernardo Silva Fernandinho en zelfs Sergio Aguero, allemaal totaal verschillende spelers onder zijn hoede.

Bij Bayern en Barcelona was het ook zo en het is duidelijk dat Pep niet alleen een manager van wereldklasse is, maar ook een coach van wereldklasse. Er kunnen goede argumenten voor en tegen Guardiola worden aangevoerd, maar wij denken dat zijn carrière als manager een kunstwerk is geweest en als ik iemand mijn wereld XI zou kunnen laten beheren, zou hij het zijn.