Top 7 Britse voetballers om in het buitenland te spelen

Een paar voormalige Tottenham Hotspur-sterren spelen naast de groten uit Sheffield Wednesday Liverpool en Leeds United.

Gareth Bale, de Welshe spits van Real Madrid, tilt de trofee op nadat Real Madrid de UEFA Champions League heeft gewonnen

Groot-Brittannië is de geboorteplaats van het prachtige voetbal en het land heeft al meer dan een eeuw een uitstekende voetbalgeschiedenis, heeft veel goede spelers voortgebracht en is uitdagend op zowel club- als internationaal front, maar Britse spelers zijn notoir slechte reizigers. Terwijl Duits-Spaanse en Braziliaanse spelers competities over de hele wereld sieren en dit met relatief gemak doen, lijken Britse spelers deze taak een beetje lastiger te vinden.

Herbert Kilpin was de eerste Brit die professioneel buiten het land speelde toen hij in 1899 in Turijn begon te spelen voordat hij het Italiaanse AC Milan oprichtte. Kilpin won begin 1900 drie Italiaanse titels, maar zette helaas niet de toon en het zou een halve eeuw duren voordat een andere Brit buiten Groot-Brittannië zo'n impact zou hebben.

De inzendingen en hun volgorde worden gerangschikt op basis van hun vaardigheidsprestaties en impact in het buitenland. Britse spelers van wereldklasse, zoals George Best en Gordon Banks, hebben misschien in het buitenland gespeeld, maar hun impact buiten Groot-Brittannië was niet zo groot als die van onze zeven. Hier zijn onze top 7 Britse voetballers die in het buitenland spelen:

7. Gary Lineker

Gary Lineker, de derde hoogste scorer aller tijden van Engeland en hun topscorer op WK's, was een klinische stroper van een aanvaller. Na het winnen van de Gouden Schoen op het WK van 1986 had Lineker zichzelf bewezen op de grootste etappes en Barcelona contracteerde die zomer de Engelsman van Everton. Vervolgens bracht hij drie jaar door in Camp Nou, waar hij 42 doelpunten scoorde in 103 wedstrijden. Lineker won een European Cup Winners Cup en een Copa del Rey, waarbij de Catalaanse club het meest memorabel een hattrick scoorde in een 3-2 overwinning op Real Madrid in de El Classico-derby. Lineker speelde ook kort in Japan, waar hij zijn carrière beëindigde door slechts 18 keer te spelen voor Nagoya Grampus Eight.

6. Glenn Hoddle

Beschouwd als een van de technisch meest begaafde spelers die Engeland ooit heeft voortgebracht, geloven velen dat voormalig Tottenham-speler Glenn Hoddle nooit volledig werd gewaardeerd of benut door Engeland. Hij bracht 12 jaar door bij de Spurs voordat hij bij Monaco kwam en beweerde dat hij als speler achteruit zou zijn gegaan als hij bij de Noord-Londenaren was gebleven. Hoddle speelde vier jaar in de Franse competitie bij Monaco onder leiding van een jonge Arsène Wenger en won tijdens zijn tijd daar zowel de landstitel als de Franse beker. Hij werd voor het seizoen 1987-1988 uitgeroepen tot Buitenlandse Speler van het Jaar in het Franse voetbal.

5. Gareth Bale

De enige actieve speler in deze zeven, Gareth Bale, heeft af en toe een stokje gestoken sinds hij bij Real Madrid kwam. De duurste voetballer in de geschiedenis op het moment van de verhuizing, het is gemakkelijk te begrijpen waarom er veel druk op de Welshman stond om te produceren, maar 68 doelpunten in 155 wedstrijden suggereren dat hij het goed heeft gedaan als hij fit is in het Bernabeu. Bale heeft in zijn vier jaar bij Real Madrid tien prijzen gewonnen, waaronder drie Champions League's, waarbij hij cruciale doelpunten scoorde in twee grote finales.

4. Chris Waddelen

De voormalige Engelse middenvelder Chris Waddle had al bewezen wat een kwaliteitsspeler hij was bij Sheffield Wednesday en Tottenham, maar slaagde er met geen van beide clubs in om zilverwerk te winnen. Hij corrigeerde dat toen hij het land verliet, maar in 1989 bij Marseille kwam. Waddle bracht een enorm succesvolle drie seizoenen door waarbij Marseille drie landstitels won en de finale van de Europa Cup bereikte. Ondanks dat hij slechts drie jaar bij de club heeft doorgebracht, is Waddle sindsdien uitgeroepen tot de op één na grootste speler aller tijden van de club, alleen achter Jean-Pierre Papin.

3. Steve McManaman

Steve McManaman maakte deel uit van de zeer getalenteerde ‘Spice Boys’ van Liverpool die in de jaren negentig opkwam en was mogelijk de meest begaafde van allemaal. Net als bij de anderen bleven er vragen bestaan ​​over zijn houding en slaagde hij er niet in een landstitel te winnen op Anfield. De Engelsman verliet Liverpool in 1999 toen hij transfervrij naar Real Madrid ging.

Los Blancos ondergingen een soort minicrisis en een groot deel van zijn tijd daar was McManaman een van de sterspelers van de club. Hij won de Champions League in zijn eerste seizoen en werd in de finale uitgeroepen tot man van de wedstrijd en won in totaal twee La Liga-titels, twee Champions Leagues en vier andere trofeeën tijdens zijn vier seizoenen in Madrid.

2. Kevin Keegan

Kevin Keegan werd de best betaalde speler in het Duitse voetbal toen Rudi Gutendorf hem in 1977 vanuit Liverpool naar Hamburg haalde. De Engelse international had een wankele start in Duitsland door een speler in de voorbereiding te slaan en zijn ondertekening kostte Gutendorf feitelijk zijn baan. Hij draaide het om door zowel in 1978 als in 1979 de Ballon d'Or te winnen. Hamburg won de Bundesliga in het seizoen 78-79 en eindigde als tweede in het volgende seizoen en bereikte ook de finale van de Europacup I van 1980, waar ze verloren van Nottingham Forest. Keegan keerde na drie jaar in Duitsland terug naar Engeland en trad in 1980 in dienst bij Southampton.

1. Johannes Charles

De meest succesvolle Britse speler buiten Groot-Brittannië moet John Charles zijn. Charles was een van de meest complete spelers die de game ooit heeft gezien en kon zowel als centrale verdediger als als centrumspits spelen. Er werd wel eens grapjes gemaakt dat Charles een wedstrijd vooraan zou beginnen en vervolgens naar de verdediging zou worden verplaatst om een ​​overwinning te verzekeren; en het was maar gedeeltelijk een grap. Na 157 doelpunten in 297 wedstrijden voor Leeds United sloot Charles zich aan bij Juventus voor een Brits recordtransferbedrag dat bijna het vorige record verdubbelde. Hij scoorde de winnaar in elk van zijn eerste drie wedstrijden voor Juventus en dit zette de toon voor zijn tijd bij de club.

In zijn eerste seizoen werd hij uitgeroepen tot Speler van het Jaar van de club, won de landstitel en was topscorer in de Serie A. In totaal bracht Charles vijf seizoenen door bij Juventus, scoorde 108 doelpunten in 155 wedstrijden en won drie Serie A-titels en twee Coppa Italia. Later bracht hij een korte periode door met Roma die vier doelpunten scoorde in tien wedstrijden. Hij werd genomineerd voor de Ballon d'Or in 1959 en werd later uitgeroepen tot Juventus' grootste buitenlandse speler ooit, tegen onder meer Zinédine Zidane Michel Platini en Pavel Nedved.