Liverpools grootste elftal uit de jaren negentig

We blikken terug op de beste Liverpool-spelers van de jaren negentig.

Liverpool was aan het begin van de jaren negentig de kampioen van Engeland. Het decennium kende veel ups en downs op Anfield: vier managers, twee trofeeën en de beruchte Spice Boys. We beoordelen de beste Liverpool XI uit de jaren negentig.

GK: David James – Samen met Ray Clemence wordt Bruce Grobbelaar liefdevol herinnerd als een van de beste keepers ooit van Liverpool. Het was echter de aanwinst van een jonge David James in de zomer van 1992 die het begin van het einde betekende voor de Zimbabwaanse internationale topper. James speelde in de jaren negentig bijna 300 wedstrijden voor Liverpool, waaronder 213 opeenvolgende wedstrijden tussen februari 1994 en februari 1998.

Toen de media-aandacht in het Engelse voetbal halverwege het decennium explodeerde, kregen James en zijn teamgenoten uit Liverpool het label ‘Spice Boys’ – vanwege de perceptie dat de jonge kant van Roy Evans zich meer op beroemdheid dan op succes op het veld concentreerde. De carrière van James bij Liverpool kende veel ups en downs, waaronder de titel van de League Cup in 1995 en de zelfbenoemde verslaving aan Nintendo – maar hij is de doelman die het meest synoniem is met Liverpool uit de jaren negentig.

Japan wint WK

RB: Rob Jones – Vleugelverdediger Jones speelde van 1991 tot 1999 243 keer voor Liverpool werd zeer hoog gewaardeerd gedurende de eerste helft van het decennium – inclusief de vermelding in de PFA-team van het jaar voor 1991/92 En Seizoenen 1994/95 . Jones was de eerste keuze van Engeland in de aanloop naar Euro 92 en Euro 96, maar blessures hielden hem uit van beide internationale toernooien. Meerdere knieoperaties en rugklachten bleven zijn carrière beperken tot zijn uiteindelijke pensionering in het voorlaatste jaar van de jaren negentig.

CB: Mark Wright – Een jaar na een indrukwekkend WK-evenement in 1990 stapte Wright voor £ 2,5 miljoen over naar Liverpool – een destijds Brits transferrecord voor een verdediger. Tijdens zijn periode op Anfield, die duurde tot 1998, leidde Wright de ploeg naar een overwinning in de FA Cup-finale van 1992 en speelde hij in 210 wedstrijden voor de club.

Net als bij Jones zorgden blessures ervoor dat Wright geen impact had op het internationale toneel, ondanks een terugroepactie naar het nationale team zoals Terry Venables had gepland voor Euro 96. Wright kreeg opnieuw hetzelfde feest te verduren als Jones - omdat een blessure de verdediger uit het toernooi hield.

CB: Neil Ruddock – Tot de grote Liverpool-ploegen van weleer behoorden verdedigers als Alan Hansen, Mark Lawrenson, Phil Neal, Phil Thompson en Ron Yates. Anfield is de afgelopen tijd gezegend met spelers als Jamie Carragher Sami Hyypia en Daniel Agger. De jaren negentig waren echter minder memorabel wat betreft centrale verdedigers.

Er werd veel geld uitgegeven aan Phil Babb John Scales en Neil Ruddock in een poging een zwakte van het afgelopen decennium aan te pakken, en het is laatstgenoemde die de eer krijgt voor deze XI uit de jaren 90.

Ondanks gewichtsproblemen en onprofessionele capriolen Ruddock scoorde twaalf doelpunten in 152 Liverpool-optredens tussen 1993 en 1998 en was, toen hij fit was, een sterke verdediger met een klinische linksbenige verdeling.

LB: Stig Inge Bjornebye – De Noorse linksback speelde tussen 1992 en 1999 184 wedstrijden voor Liverpool, met name als vleugelverdediger in het midden van de jaren negentig van Roy Evans.

Bjornebye verliet Anfield om te tekenen voor de man die hem kocht voor Liverpool Graeme Souness, waar zijn drie jaar bij Blackburn Rovers doordrongen waren van blessures. Bjornebye stopte daarna in 2003 met spelen een operatie om voetamputatie te voorkomen na een blessure in een kwartfinale van de League Cup.

RM: Steve McManaman – Tijdens de carrière van Steve McManaman speelde de aanvallende middenvelder elk jaar van de jaren negentig voor Liverpool; eerder in totaal 272 keer opgetreden het verlaten van Anfield in controversiële omstandigheden om zich bij Real Madrid aan te sluiten.

McManaman werd uitgeroepen tot man-of-the-match in de overwinning van de FA Cup-finale van 1992 op Sunderland en scoorde beide doelpunten voor Liverpool in de League Cup-finale van 1995 (bekend als de ‘McManaman-finale’ ) en kreeg halverwege de jaren negentig een vrije rol van baas Roy Evans, waardoor ‘Macca’ zijn dribbelvaardigheden over het hele veld kon laten zien.

In 1995/96 stond McManaman bovenaan de Premier League-lijst met 25 assists. Vóór zijn verhuizing naar Madrid was McManaman een Kop-held en velen keken naar hem voor creativiteit en inspiratie tijdens de laatste delen van het decennium.

CM: Jamie Redknapp – Ongetwijfeld leek de posterjongen van alle Spice Boys Redknapp gedurende zijn hele carrière vervloekt met blessures. Kijk echter verder dan de berichtgeving over beroemdheden (Redknapp gedateerd en trouwde met een popster voordat de Beckhams de overhand hadden) en de tijd doorgebracht in de behandelkamer en Liverpool-fans in de jaren 90 zullen je vertellen dat Redknapp een enorm talent was.

Met een overvloed aan slagvaardigheid en de dreiging van spelhervattingen was Redknapp altijd een van de eerste namen op het teamblad en speelde hij tussen 1991 en 2002 meer dan 300 wedstrijden voor de Reds.

Bekroond met de clubaanvoerder beleefde Redknapp een prima seizoen 1998-99 door 10 doelpunten te scoren in zijn relatief blessurevrije 40 optredens.

lineker tottenham

CM: John Barnes – Hij tekende in 1987 vanuit Watford voor Liverpool en maakte deel uit van een enorm succesvolle en onderhoudende Kenny Dalgish-ploeg, waaronder Ian Rush, John Aldridge, Peter Beardsley en Ray Houghton. Barnes bracht tien jaar door op Anfield, won vier grote onderscheidingen en scoorde 108 doelpunten in 407 optredens.

Ooit een bekwame, soms niet te stoppen vleugelspeler, ontwikkelde Barnes' rol bij Liverpool zich in de jaren negentig, toen blessures hem beroofden van zijn eens zo explosieve tempo. Dit leidde tot een positionele zet waarbij Barnes tijdens het bewind van Roy Evans een centrale rol op het middenveld vervulde.

Barnes’ creativiteit, leiderschap en passingsvermogen waren de perfecte tegenhanger voor jongere teamgenoten Redknapp McManaman en Robbie Fowler. Barnes zou de aanvoerdersband van de XI van de jaren 90 overnemen en is samen met Ian Rush een echte Liverpool-legende.

LM: Patrick Berger – Als hij geen geweldige doelpuntenmaker was, was Berger zeker een doelpuntenmaker van geweldige doelpunten. De Tsjechische middenvelder tekende voor Liverpool na een reeks opvallende optredens terwijl hij zijn land naar de Euro 96-finale op Wembley hielp.

voetballers duiken

Liverpool-manager Roy Evans was behoorlijk onder de indruk om Borussia Dortmund £ 3,25 miljoen te betalen voor Berger, die tussen 1996 en 2003 35 doelpunten scoorde in 196 optredens. Bergers langeafstandsaanvallen waren een mooie herinnering aan Liverpool-goals uit het midden van de jaren negentig op het middenveld.

CF: Ian Rush – De Welshman speelde tussen 1980-1987 en 1988-1996 twee periodes voor Liverpool en bracht het seizoen 1987-1988 door in Italië bij Juventus. Rush is de topscorer aller tijden van de club en vond tijdens zijn vijftien seizoenen op Anfield 346 keer de achterkant van het net.

Rush bleef gedurende de jaren negentig de talisman van Liverpool in de aanval, totdat Stan Collymore in de zomer van 1995 een Brits transferrecord ter waarde van £8,5 miljoen tekende.

De komst van Collymore beperkte de speeltijd van de ouder wordende Rush vóór zijn vertrek naar Leeds United in 1996. Rush was ook grotendeels verantwoordelijk voor het begeleiden van de opkomst van Robbie Fowler; door velen gezien als Rush’s erfgenaam van het nummer 9-shirt van Liverpool.

CF: Robbie Fowler – De man die op de Kop van Anfield simpelweg ‘God’ wordt genoemd, scoorde 183 doelpunten in 369 wedstrijden voor Liverpool. Fowler was een van de meest natuurlijke doelpuntenmakers in het Engelse voetbal van de jaren negentig – beroemd omdat hij als 18-jarige alle vijf de doelpunten scoorde in een gelijkspel in de League Cup tegen Fulham.

Fowlers doelpuntenmakerij in de jaren negentig was uitstekend; hij scoorde 80 doelpunten in 135 wedstrijden vóór zijn eerste internationale cap. Op slechts 21-jarige leeftijd scoorde Fowler 36 doelpunten in het seizoen 1995/96 – een prestatie die sindsdien niet meer is herhaald door Luis Suarez Fernando Torres Michael Owen of welke aanvaller dan ook uit Liverpool.

Aanbeden door Liverpool-fans, maar misschien minder door het hele land, kreeg Fowler tijdens zijn carrière slechts 27 interlands voor Engeland. Fowler volgde Ian Rush op als Liverpools belangrijkste doelman en Kop-idool (het paar scoorde Samen 529 doelpunten voor Liverpool ).

Op zijn beurt werd aangenomen dat Michael Owen dezelfde rol van Fowler zou overnemen na zijn heldendaden op het WK van 1998 in Frankrijk. Maar ondanks Owen's 'Boy Wonder'-afbeelding het was Fowler die altijd een plekje in het hart van Anfield had.

In het laatste deel van het decennium liep Fowler een reeks verwondingen op, waaronder a kniebandblessure in de Merseyside-derby wat hem niet alleen buiten de Engelse WK-selectie van 1998 hield, maar ook zijn conditie en vorm gedurende de rest van zijn carrière beïnvloedde.

Fowler heeft zijn productiviteit na een blessure nooit echt teruggekregen, behalve de zijne totaal aantal doelpunten in de Premier League vóór zijn 21e verjaardag (64) is veel beter dan die van Owen (55) en die van Wayne Rooney op de derde plaats (44).