7 kleine clubs met enorme stadions

In het voetbal hebben de grootste clubs doorgaans de grootste schare fans en als zodanig de grootste stadions om al hun wedstrijdbezoekende supporters te huisvesten. Barcelona speelt in het grootste voetbalstadion van Spanje AC en Inter Milan spelen in het grootste voetbalstadion van Italië en Manchester United speelt in het grootste clubvoetbalstadion van Engeland – met het grootste stadion Wembley Stadium als gastheer voor het nationale team en de bekerfinale.

Ik heb in het verleden een paar video's gemaakt over stadions – of stadions zou ik moeten zeggen, maar ik gebruik stadions in de titel en elders omdat het in veel gebruikelijker taalgebruik is – en zoals ik eerder heb gezegd, heb ik een beetje een vreemde fascinatie voor voetbalvelden. De meest recente stadiongerelateerde video die ik maakte ging over de zeven voetbalvelden die het dichtst bij elkaar liggen en kreeg geweldige reacties, dus het lijkt erop dat ik geen totale freak ben in het interesseren van stadions over de hele wereld.

Uw terrein is te groot voor u! is een gezang dat je op zaterdagmiddag in heel Groot-Brittannië zult horen, gericht aan clubs waarvan de stadions een groot aantal lege stoelen hebben. Vandaag wilde ik dat tot het uiterste doorvoeren en een kijkje nemen naar enkele van de meest onevenredige stadions in verhouding tot de clubs die er spelen. Dus teams van het derde niveau met 1000 fans die bijvoorbeeld in een stadion met 40.000 zitplaatsen spelen. Ik hoop dat het concept duidelijk genoeg is.

Hier zijn 7 kleine voetbalclubs die in grote stadions spelen:

7. E-Land van Seoul

Wanneer een land de Olympische Spelen of het WK organiseert, vooral als er niet veel bestaande infrastructuur voor dergelijke sportevenementen is, blijven er vaak witte olifanten achter. Het is gebeurd in Brazilië, waar de twee belangrijkste sportcompetities ter wereld snel achter elkaar werden gehouden, en het gebeurde in Zuid-Korea en Japan, toen de twee landen in 2002 gezamenlijk het WK voetbal hielden. De thuisbasis van Seoul E-Land, het Seoul Olympic Stadium, werd zoals de naam al doet vermoeden gebouwd als het middelpunt van de Olympische Zomerspelen van 1988 in Seoul.

Met een capaciteit van 69950 is het Olympisch Stadion van Seoul een indrukwekkende locatie die groter is dan het recent gebouwde Wanda Metropolitano Benfica Estadio da Luz van Atletico Madrid en het Emirates Stadion van Arsenal. Je zou kunnen aannemen dat het destijds gastheer was van een van de voetbaltitanen van Zuid-Korea, maar je zou je ernstig vergissen.

meeste pga-touroverwinningen

Seoul E-Land werd pas in 2014 opgericht en speelt in de K-League 2, het tweede niveau van het Zuid-Koreaanse voetbal. In het seizoen 2018 had de club gemiddeld slechts 689 fans in de arena met een capaciteit van 69.950, wat betekent dat het stadion gemiddeld minder dan 1% vol was. Dat is dit seizoen gestegen naar bijna 3000, ondanks het feit dat de club op de tweede plaats staat in de divisie, maar een capaciteit van bijna 4% bereiken is nog steeds behoorlijk ellendig en een plaats in deze zeven meer dan waard.

6. Esporte Clube Flamengo

Ipanema strand en strandtaferelen. Barraca van Edna en Sandra zegt dat het spandoek de plek markeert waar je strandstoelen, parasols en een ijskist voor koude drankjes kunt huren. Een Braziliaanse…

Ik noemde Brazilië toen ik het had over Seoul E-Land en het is voor het grootste land in Zuid-Amerika dat we op weg zijn naar de zesde plaats. Nu zullen de meesten van jullie gehoord hebben van een Braziliaanse club genaamd Flamengo, die zesvoudig Braziliaans kampioen is, maar we hebben het niet over die Flamengo – die hun thuiswedstrijden speelt in het Maracana Stadion in Rio.

Esporte Clube Flamengo speelt sinds het midden van de jaren tachtig niet meer in de top van het Braziliaanse voetbal en speelt momenteel in de eenvoudige Campeonato Brasileiro Série D, het vierde niveau van het Braziliaanse voetbal. Desondanks heeft de club een stadion dat de gecombineerde capaciteiten van het stadion van de Italiaanse gigant Juventus en dat van Bournemouth uit de Premier League zou kunnen huisvesten, met nog ruimte over.

Het Estádio Governador Alberto Tavares Silva, beter bekend als Albertao, de thuisbasis van de club, had lange tijd een capaciteit van 60.000. Dit werd vermoedelijk een paar jaar geleden teruggebracht tot 44200, maar zou nu weer zijn gestegen naar 52296. God weet waarom, aangezien de twee teams die daar spelen – Flamengo van het vierde niveau en River Atletico Clube van het derde niveau – geen gebed hebben om het te vullen. River Atletico Clube is sinds 1982 nog langer uit de topklasse geweest, maar ik ging voor Flamengo omdat ze in de divisie onder River spelen. De gemiddelde bezoekersaantallen van Flamengo lijken niet te worden geregistreerd, maar het gemiddelde van hun divisies bedraagt ​​naar verluidt iets meer dan 1000, wat ongeveer 2% van de capaciteit van de stadions zou zijn. De gronddelers Flamengo en River van Albertao hebben een rivaliteit die bekend staat als Rivengo, een afkorting van de namen van beide clubs.

5. Hwaseong FC

We zijn meteen terug naar Zuid-Korea op de vijfde plaats met een stadion dat door het tijdschrift World Soccer werd omschreven als de moeder van alle witte olifanten. De gedachte achter de bouw van het Hwaseong-stadion in het dorp Hyangnam-eup, dat ongeveer 70.000 inwoners telt, is moeilijk te begrijpen. Het land was al bezaaid met grote stadions waar na het WK van 2002 geen vraag naar was. Veel daarvan lagen buiten de dichtstbevolkte steden, dus het bouwen van nog een stadion in de middle of nowhere had weinig tot geen zin.

Ze deden het toch maar liefst 35270 zitplaatsen, in feite met een ongewoon futuristisch ontwerp waarin ook een geïntegreerd sportcomplex is verwerkt. Zoals je kunt zien is dit geen klein stadion, maar de vaste bewoners zijn een heel kleine club. Hwaseong FC, die een logo heeft dat angst in het hart van elke oppositiefan zou zaaien, werd pas in 2013 opgericht met als enig doel deze witte olifant een bewoner te geven.

Het is niet verwonderlijk dat ze in het vierde niveau van het Koreaanse voetbal concurreren en dat ze geen duizenden mensen naar hun thuiswedstrijden lokken. Het dorp Hyangnam-Eup ligt slechts 48 kilometer van Seoul, waar FC Seoul speelt voor gepassioneerde voetbalfans, en het is ook niet de gemakkelijkste toegang voor degenen die buiten de regio wonen. Hwaseong heeft gemiddeld slechts een paar honderd fans per wedstrijd, wat betekent dat hun oefenterrein groot genoeg zou zijn voor de huidige vraag en het feit dat ze in een stadion spelen dat groter is dan de helft van alle Premier League-terreinen is simpelweg nogal dwaas.

4. ACR Messina

mat oriley

Sulley Ali Muntari van Udinese ontsnapt aan Marco Zanchi van Messina tijdens de Messina v Udinese Serie A-wedstrijd in het Stadio San Filippo op 26 maart 2006 in Messina, Italië.

We halen het door elkaar omdat we niet willen dat deze zeven alleen maar uit de Zuid-Koreaanse en Braziliaanse teams bestaan. ACR Messina is historisch gezien een veel grotere club geweest dan de clubs die tot nu toe in deze video zijn genoemd, maar nu niet meer. In totaal heeft Messina vijf seizoenen in de top van het Italiaanse voetbal doorgebracht, maar ze kwijnen nu weg in de Serie D, de kelderdivisie van het Italiaanse voetbal, terwijl ze nog net vasthouden aan hun professionele status.

Salvatore Schillaci, winnaar van de Gouden Schoen van de Wereldbeker van 1990, begon zijn carrière feitelijk en bracht het grootste deel van zijn speeldagen door met spelen voor Messina, waarbij hij uitkwam voor de club in het vierde, derde en tweede niveau. Messina heeft de afgelopen tien jaar meerdere gedwongen degradaties gekend als gevolg van discrepanties buiten het veld, waarbij ze zich soms een weg terug baanden in de Italiaanse voetbalpiramide, waarna hun competitiestatus opnieuw werd ingetrokken.

Het Stadio San Filippo, dat in 2004 werd geopend en 38722 fans herbergt, verving het oude Stadio Giovanni Celeste met een capaciteit van 11900. In hun eerste seizoen in het stadion eindigde Messina als zevende in de Serie A, hun hoogste klassering ooit, vóór Roma Lazio en Fiorentina. Crosstown-rivaal SSD FC Messina, onlangs omgedoopt tot FC Messina, verhuisde naar het Stadio Giovanni Celeste met een capaciteit van 11900, maar de twee clubs zijn nu divisierivalen in het vierde niveau van Italië. ACR Messina heeft momenteel gemiddeld zo'n 1500 fans bij thuiswedstrijden, terwijl FC Messina gemiddeld iets meer dan 700 fans heeft, ondanks een gezamenlijke capaciteit van meer dan 50.000.

WK 2014 Nederland Brazilië

3. Santa Cruz

Santa Cruz is een nieuwsgierige kleine Braziliaanse club die niet altijd zo klein is geweest. Opgericht in 1914 door een groep jongens, allemaal tussen de 14 en 16 jaar oud, kregen ze de bijnaam ‘het jongensteam’ en trokken ze de aandacht door indrukwekkende resultaten te behalen tegen de meer gevestigde lokale oppositie. Zij waren het eerste team in hun regio dat zwarte en Afro-Brazilianen toestond om voor de club te spelen, die hen zowel op het veld als qua steun daarbuiten hielp. In 1915 boekten ze de grootste comeback in de Braziliaanse voetbalgeschiedenis door zes doelpunten te maken in 15 minuten, van 5-1 naar 6-5. Zij zijn de club waar de Braziliaanse legende Rivaldo zijn carrière begon. Zij vormden de oppositie bij Pele's 1000ste optreden en versloegen zelfs het Braziliaanse nationale team één keer in 1934.

Er zijn toen veel weetjes over Santa Cruz en eind jaren zestig en zeventig nam de club deel aan de top van het Braziliaanse voetbal. De burgemeester van Recife wilde hen een locatie geven die hun status waardig was, dus werd in 1972 het Estadio Jose do Rego Maciel – naar hem vernoemd maar beter bekend als het Estadio do Arruda – gebouwd en geopend. Het stadion bood plaats aan 64.000 mensen, maar Santa Cruz vond dat duidelijk niet genoeg en in de jaren tachtig werd het uitgebreid met een nieuwe capaciteit van 110.000 mensen. Dankzij de veiligheidsvoorschriften kon het stadion nooit zoveel mensen herbergen. met een recordaantal bezoekers van 90.200 voor een vriendschappelijke wedstrijd in 1994 tussen Brazilië en Argentinië.

Het stadion is sindsdien teruggebracht tot een bescheidener maximale capaciteit van 60044, maar dat is nog steeds behoorlijk enorm als je de status van Santa Cruz in ogenschouw neemt. De club kende halverwege de jaren 2000 een behoorlijk ellendige periode en zakte helemaal naar het vierde niveau. Sindsdien zijn ze opgeklommen naar de Serie C, het derde niveau van het Braziliaanse voetbal, maar het Estadio do Arruda ziet er nog steeds niet bepaald op zijn plaats uit. De gemiddelde opkomst in de divisie ligt rond de 3000 en de enige kans die Santa Cruz heeft om het veld te vullen is om Sport Recife gelijk te spelen in een bekerwedstrijd of om terug te keren in dezelfde divisie als hun naaste buren en rivalen.

2. Koninginnepark

Een algemeen beeld tijdens de Schotland-training in Hampden Park op 7 juni 2017 in Glasgow, Schotland.

De relatie tussen Queen's Park en Hampden Park is een fascinerende relatie die bijna 150 jaar teruggaat. Het huidige Hampden Park was eigenlijk het derde stadion van Queen's Park en hun derde genaamd Hampden Park. Toen het in 1903 werd geopend, was het het grootste voetbalstadion ter wereld en had Glasgow samen met Celtic Park en Ibrox alle drie de grootste terreinen ter wereld. De capaciteit werd al snel uitgebreid van 100.000 naar het hoogtepunt van 150.00 in de jaren dertig en het recordaantal bezoekers in het stadion bedroeg 149.415. 's Werelds grootste bezoekersaantallen voor een voetbalwedstrijd op dat moment en het blijft tot op de dag van vandaag de grootste voor een internationale wedstrijd die in Europa wordt gespeeld.

Queen's Park is de oudste club in Schotland, opgericht in 1867 en ooit een van de beste clubs in Groot-Brittannië. Tussen 1874 en 1893 won Queen's Park tien keer de Schotse beker en bereikte in de jaren tachtig van de negentiende eeuw tweemaal de finale van de Engelse FA Cup. Door de strikte amateurstatus van Queen's Park zijn ze echter in de loop der jaren weggevallen. Ze hebben sinds eind jaren vijftig geen topvoetbal meer gespeeld en nadat ze in 2017 hun 150e verjaardag hadden gevierd, werden ze in het seizoen 2017-2018 gedegradeerd naar het vierde niveau.

Naast hun historische betekenis is Queen’s Park recentelijk de eerste professionele club geweest van Liverpool-ster Andy Robertson en de legendarische Manchester United-manager Sir Alex Ferguson. Met een huidige capaciteit van meer dan 51.000 is Hampden Park het op een na grootste stadion in Schotland, maar het zal niet veel langer de thuisbasis van Queen's Park zijn. Na het aflopen van een langlopend huurcontract stemde de club ermee in om de grond in 2018 voor £ 5 miljoen aan de SFA te verkopen. Als onderdeel van die deal verhuist Queen’s Park naar het naburige Lesser Hampden, wat iets geschikter is voor hun gemiddelde bezoekersaantal van 562.

0. Eervolle vermeldingen

Er waren heel veel stadions die in deze zeven hadden kunnen voorkomen, maar die ze net hebben gemist, en ik maak graag van de gelegenheid gebruik om er hier een paar te noemen. We beginnen met Daejeon Citizen FC, die speelt in de K-League 2 van Zuid-Korea, maar speelt in het Daejeon World Cup Stadium met een capaciteit van 40.000 mensen. Dan is er nog het Duitse Alemannia Aachen, de vierde klasse, bijgenaamd de Aardappelkevers, die in 2007 naar het 32960 New Tivoli-stadion verhuisden voor hun enige seizoen in de Bundesliga sinds de jaren zestig. In buurland Oostenrijk is SK Austria Klagenfurt zeker een eervolle vermelding waard. Het Wörthersee Stadion van Klagenfurt, dat deelneemt aan het tweede niveau van het Oostenrijkse voetbal, biedt plaats aan zo'n 32.000 mensen.

Pyongyang City Sports Club verdient hoogstwaarschijnlijk een plaats in deze zeven wedstrijden in het Kim Il-sung Stadion met een zeer grote capaciteit van 50.000, maar aangezien Noord-Korea technisch gezien geen bezoekerscijfers publiceert, zouden ze voor zover we weten elke week uitverkocht kunnen zijn – let op; dat zijn ze vrijwel zeker niet. Om nog een paar anderen op te vrolijken, zoals Bari Gateshead Mohun Bagan Selangor FA en Gwangju, zijn allemaal eervolle vermeldingen gerechtvaardigd en laat alsjeblieft je eigen suggesties achter in de reacties en abonneer je op HITC Sevens. Terwijl je dat doet, is hier je eerste plek...

1. Legiao FC

Jamie Vardy Leicester stad

Lucas Paqueta uit Brazilië bereidt zich voor op het nemen van een hoekschop tijdens de internationale vriendschappelijke wedstrijd tussen Brazilië en Qatar in het Mane Garrincha Stadion op 5 juni 2019 in Brasilia, Brazilië.

De eerste plaats innemen als het gaat om kleine clubs met belachelijk grote stadions Het Braziliaanse Legiao FC hoort echt niet thuis in een stadion met een capaciteit van 69349. Dat stadion is het Estadio Nacional Mane Garrincha in de Braziliaanse hoofdstad Brasilia. Het stadion, vernoemd naar de Braziliaanse legende Garrincha, werd tussen 2010 en 2013 herontwikkeld/gereconstrueerd voor de Confederations Cup 2013 en het WK 2014 voor een bedrag van $ 900 miljoen, waardoor het het derde duurste voetbalstadion ter wereld is en het duurste buiten Engeland.

Het stadion was maximaal benut voor alle zeven WK-wedstrijden die het organiseerde, evenals voor de openingswedstrijd van de Confederations Cup 2013, met bijna 70.000 bezoekers voor elke wedstrijd, maar er leek weinig gepland voor na die wedstrijden. 900 miljoen dollar is ontzettend veel geld voor acht voetbalwedstrijden en ondanks dat het er aanvankelijk fantastisch uitzag, begint het stadion al tekenen te vertonen van een gebrek aan liefde.

Omdat er geen fatsoenlijke voetbalteams in de regio zijn en er geen echte honger is naar live voetbal, krijgt het Estadio Mane Garrincha zelden meer dan een paar honderd fans bij voetbalwedstrijden, wat ver verwijderd is van de capaciteit van 69.000 toeschouwers. In plaats daarvan is het nu een bizar soort feestzaal, trouwlocatie, ontmoetingsplaats van de lokale overheid, privéfeestlocatie en alles daartussenin. De parkeerplaats van het stadion wordt zelfs gebruikt als garage voor de gemeentelijke bussen van de staat. Zowel Brasilia van het vijfde niveau als Legiao van het vijfde niveau spelen in het enorme stadion, maar terwijl Brasilia bij thuiswedstrijden wel duizend fans kan krijgen, krijgt Legiao er zelden meer dan een paar honderd.